Rakija

0,5l + karton

„Cudownie palący smak gorzałki zwanej rakija” ceniony jest przez konsumentów na całym świecie. Dla Europejczyka utożsamiającego się z kręgiem kultury Zachodu rakija to raczej egzotyczny trunek. Owa egzotyka wiąże się z jej „swojskim” rodowodem. Zachowując lokalną specyfikę, rakija plasuje się w czołówce produktów regionalnych, wytwarzanych od stuleci na Bałkanach.

Aby otrzymać 10 litrów wybornej rakiji, potrzeba około 100 kg owoców (śliwek, winogron, moreli, brzoskwiń, gruszek itp.). Poddaje się je procesom fermentacji w beczce z drzewa morwowego, przykryte płótnem. Należy zamieszać miazgę owocową raz dziennie i bacznie obserwować magiczne przemiany – gdy na wierzchu pojawi się skorupa z twardej masy owocowej to znak, że można rozpocząć destylację.

Zacier przekłada się do miedzianego, dwuczęściowego kociołka, połączonego rurą i wyposażonego w spiralną chłodnicę. Podgrzewanie sfermentowanej pulpy uwalnia cenne opary, które skraplają się dzięki schładzaniu miedzianej rurki zimną, bieżącą wodą. W ciągu godziny można otrzymać 1 litr rakiji. Kazan ustawia się niekiedy w rozpadlinie potoku, aby chłodny, wartki nurt wspomagał ludzką pomysłowość.

Pierwsze krople destylatu należy uważnie zbadać – rozetrzeć między palcami i ocenić aromat. Stosuje się również „próbę ognia”, jeśli płomień jest niebieski, świadczy to o wysokiej (około 80%) zawartości alkoholu. Walory trunku – moc, zapach, smak, klarowność – wzrastają po ponownej destylacji.

Rakija powinna dojrzewać w dębowych beczkach najlepiej przez kilka lat, a przynajmniej półroczne leżakowanie nadaje jej złocistą barwę i pełnię aromatu. 

Najpopularniejsza jest rakija ze śliwek węgierek – sljivovica. Rozgniecione na miazgę śliwki wraz z pestkami stanowiącymi około 15% całości nastawia się na zacier. W pełni dojrzałe owoce mają dużą zawartość cukru, bywają też podsuszane przed fermentacją. W zasadzie nie powinno się dodawać cukru do zacieru. Sekret jakości destylatu polega na wydobyciu naturalnej słodyczy owoców. W efekcie powstaje wódka aromatyczna, niesłodka, lecz wytrawna.